Ghostpoet to londyński artysta, którego związek najwyraźniej niedawno stopił się jak rdzeń reaktora atomowego, o czym zaśpiewał w smutnej piosence pod tytułem „Meltdown”.
Ghostpoet
Ghostpoet a tak naprawdę Obaro Ejimiwe (ur. 1983) jest londyńskim muzykiem, którego smutna piosenka Meltdown ostatnio ujęła mnie za serce. Nie daj się zwieść afrykańskiemu nazwisku, ma typowo londyński akcent (taki z dzielnicy Croydon czy Brixton) i pewnie jest już w czwartym czy piątym pokoleniu londyńczyków. Jego teksty są bardzo poetyckie (jego pseudonim znaczy „poeta-duch”). Nie lubi by szufladkować jego styl muzyczny, oscyluje on jednak gdzieś między trip-hopem, rockiem alternatywnym i muzyką elektroniczną. W wywiadzie sam powiedział na ten temat:
- So interesting. Why is it so important for me to be part of a predetermined genre with its parameters and rules? I’m just an artist who experiments with sounds and loves guitars. It’s ok to be confused, not everything in life needs explanation, sometimes we just have to go with it.
„To takie ciekawe. Dlaczego tak ważnym jest by był częścią jakiegoś określonego z góry gatunku muzycznego, z jego parametrami i zasadami? Jestem po prostu artystą, który eksperymentuje z dźwiękami i uwielbia gitary. Bycie pomieszanym jest OK, nie wszystko w życiu wymaga wyjaśnienia, czasami musimy „brać rzeczy takimi, jakimi są”.
Dziś omówimy sobie jedną z jego smutniejszych piosenek czyli Meltdown.
Smutna piosenka Meltdown
W smutnej piosence Meltdown Ghostpoet opisuje rozpadający się związek. Nie ma tam żalu ani pretensji, ewidentnie obie strony widzą, że związek nie działa i jest im smutno z tego powodu. Relacja się „wypaliła”, chociaż Ghostpoet używa tu słowa meltdown, które zwykle opisuje stopienie się reaktora jądrowego, czyli gdy coś spektakularnie się popsuło. Chociaż zwykle wiązałoby się to z wybuchem (John had a complete meltdown yesterday znaczyłoby że się rozkleił, wybuchł, puściły mu wszystkie hamulce) to w tej smutnej piosence chodzi jedynie o koniec relacji. No tak to już bywa…
Piękny teledysk Ghostpoet „Meltdown”
W zasadzie trudno powiedzieć, co jest tak ciekawego w teledysku Meltdown Ghostpoety. Dwie strony ekranu pokazują dwoje różnych ludzi (bohaterów piosenki) jadących dwupiętrowym, czerwonym autobusem po Londynie. Niby nic ciekawego. Jeśli jednak połączyć obrazy z tekstem okazuje się, że mogą nas przejść ciarki po plecach gdy zobaczymy, jak zauważają się podczas przypadkowego spotkania w autobusie (zwróć uwagę jak ona zauważa go na 1:54 minucie, on ją 2:34, jak na kolejne sekundy pojawia się niezręczna sytuacja, jak wszystko jest jasne bez słów…).
Jak dla mnie majstersztyk!
Nasza smutna piosenka jest o tyle fajna, że jeśli włączysz ją jeszcze raz i popatrzysz na jej tekst poniżej, to między zwrotkami mamy wystarczająco dużo czasu, żeby przeczytać szybko tłumaczenie kolejnych zwrotek!
Tekst i tłumaczenie smutnej piosenki Meltdown Ghostpoety
Naszą smutną piosenkę Meltdown otwiera refren, który pięknym żeńskim wokalem śpiewa Woodpecker Wooliams (ur. 1983).
Refren smutnej piosenki Meltdown
- I think we’re on the meltdown
I feel it in my bones, you know
I don’t feel right, no
I don’t feel right, no
Myślę, że jesteśmy na (etapie) roztapiania się
Czuję to w swoich kościach, wiesz?
Nie czuję się z tym dobrze, o nie
Nie czuję, że tak powinno się dziać, nie
Pierwsza część smutnej piosenki – śpiewa Ghostpoet
- I was hesitant at first
Thinking it ain’t the right time
Egg shell hearts just cracked
Crying on the train
Na początku się wahałem
Myślałem, że to nie dobry czas (na to)
Skorupki jajek serc właśnie popękały
Płacząc w pociągu
- Fearful of the facts
The sorrows and the morals
And the Chinatown whispers that would
Obviously be muttered by the dogs
W obawie przed faktami
Cierpienia i morały
I szepty w Chinatown, które
Oczywiście będą wymamrotane przez psy
[ostrzegałem, że będzie poezja! 🙂 ]
- Now compassion I don’t lack
Just heart filled with runner beans
And feet like in running shoes
And yes it was just you and me
Just fly
Teraz tak, współczucia mi nie brakuje
Tylko serce wypełnione fasolką szparagową
I stopy jak w butach do biegania
I tak, to byłaś Ty i ja
Po prostu leć
- Trap doors are bound
No turning round
Set course for the rocks mate, chin up
Watch us sink without a sound
Watch us sink without a sound
Zapadnia zapadła
Nie ma odwrotu
Ustal kurs na skały, kolego, głowa do góry (dosłownie: „podbródek” do góry)
Patrz jak toniemy bezgłośnie
Refren smutnej piosenki Meltdown
- I think we’re on the meltdown
I feel it in my bones, you know
I don’t feel right
I don’t feel right x2
Myślę, że się roztapiamy
Wiesz, czuję to w kościach
Ale nie czuję się z tym dobrze
Nie powinno tak być, nie
Druga część smutnej piosenki – śpiewa Ghostpoet
- So now I’m second guessing yes and no
Blood pumps regular
But skin feels icy cold
And flights old, are melting with the past
Więc teraz przewiduję, tak i nie
Krew płynie regularnym (rytmem)
Ale na skórze czuję lodowate zimno
A loty stare, stapiają się z (resztą) przeszłości
[flights czyli „loty” można interpretować tu bardzo różnie: piękne momenty uniesienia, wspólna intoksykacja, wyżyny miłości… to wszystko blednie teraz i staje się kolejnym z licznych wspomnień]
- So it won’t be forever then
I can’t do forever friends
Cause something in my character just takes a hold
And throws me out the car
Tak więc to nie będzie trwało wiecznie
Przyjaciele, nie dam rady robić tego w nieskończoność
Ponieważ coś w moim charakterze po prostu przejmuje kontrolę [take a hold znaczy zakorzenić się, rozprzestrzenić, opanować]
I wyrzuca mnie z auta
[Przypuszczam, że jest to nawiązanie do jakiejś sytuacji z życia Ghostpoety, gdzie emocjonalne turbulencje sprawiły, że musiał uciec od przyjaciół z taksówki londyńskiego weekendu w samotność]
- Maybe if I looked afar
I could stop the catastrophe
But you and me weren’t meant to be (together)
And someone somewhere knew it from the start
Może gdybym patrzył w dal [zwróć uwagę na drugi tryb warunkowy]
Mógłbym powstrzymać katastrofę [co więcej tryb warunkowy z czasownikiem modalnym]
Ale Ty i ja „nie jesteśmy sobie przeznaczeni”
I ktoś gdzieś wiedział o tym od (samego) początku
- Now it’s love that soaks my heart
I contemplate the dark
And superglue the memories and better days
The times that made you laugh
The times that made you laugh
Teraz miłość która namacza moje serce
Kontempluję po ciemku
Przyklejam klejem superglue wspomnienia i lepsze dni
Dni, które sprawiały, że się śmiałem
Dni które wywoływały uśmiech na mojej twarzy
Refren smutnej piosenki Meltdown
- I think we’re on the meltdown
I feel it in my bones, you know
I don’t feel right
I don’t feel right x4
Myślę, że się topimy
Czuję to w kościach, wiesz
Ale nie czuję się z tym szczególnie dobrze
Nie uważam, żeby to było w porządku
Końcówka smutnej piosenki Meltdown – śpiewa Ghostpoet i Woodpecker Wooliams
- I don’t mean to disappoint and tear apart
But baby it’s my heart
This time I got to follow it
Nie chcę (Cię, nikogo) rozczarowywać ani rozdzierać/rozdzielać
Ale kochanie, to moje serce (tak mi mówi)
Tym razem muszę za nim pójść (posłuchać serca)
Czy język angielski to dla Ciebie jedna wielka smutna piosenka?
Nie ma co rozpaczać! Zawsze możesz nauczyć się mówić po angielsku!
Tym bardziej, że nauka angielskiego na Speakingo jest jak najbardziej wesoła, ciekawa i skuteczna!
Po prostu zaczynasz rozmawiać z komputerem lub telefonem i jak dziecko szybko przyswajasz całą potrzebną Ci gramatykę i słownictwo!
Zresztą najlepiej zarejestruj się i wypróbuj pierwszy tydzień zupełnie za darmo i bez żadnych zobowiązań!
Nie bądź smutna ani smutny!
Zapisz się na kurs języka angielskiego online Speakingo!
Naucz się angielskiego śpiewająco!
Podobała się Wam taka smutna piosenka Ghostpoety? Co sądzicie o Meltdown? Komentujcie śmiało poniżej!
